şafak 5

askerde bir özlem ya da sıla hasreti gibi bişey çekemedim.çünkü buradan çıktığımda beni bekleyen hayatı düşündükçe ürktüm.ne bir işim var ne de bir fikrim.beni bekleyen sıcak bir ev
bile yok.buradaki kadar olmasa bile yine de beni kurallar bekliyor,kısıtlamalar.
burdan çıktığımda da adamdan sayılmayacağım.gittiğim ev rahat rahat ayaklarımı uzatabileceğim bir ev değil.zorunluluklar ve sorumluluklar bekliyor beni.
bunun bir de iyi tarafı var.askerliğin hasretini yaşamadım hiç.pek çoğu kadar zor geçmedi
benim askerliğim.ben bir şeyin ümidiyle yaşamadım.bir beklentiyle doldurmadım günlerimi
burada.
günler sadece geçti.ben bekledim günler geçti.
şafak sorduklarında gülüyorum.büyük bir tebessüm yayılıyor yüzüme az kalan şafağımı
söylerken.ama aslında beni o kadar da mutlu etmiyor askerliğimin bitişi.korkutucu bir hayat
bekliyor beni.
korkuyorum buradan çıkmaktan.istemiyorum gerçek hayata geri dönmeyi.burasını da sevmiyorum ama beni bekleyen diğer taraf çok daha iyi değil buradan.
bundan sonra yapacağım herşeyi yapmam gerektiği için yapacağım.işte hayat bitti.bundan
sonrası boş.bundan sonrası anlamsız.bundan sonrası gereksiz.